บทที่ 53 อย่าทำให้ทรมานไปกว่านี้เลย (25%)

หลังจากรอคอยด้วยความทรมานใจมาเกือบห้าชั่วโมง ที่สุดประตูห้องไอซียูก็เปิดออก ปิยฉัตรที่นั่งบีบมือและกัดปากนิ่งๆ ทว่าในใจกลับร้อนรุ่มกระวนกระวายลุกพรวดขึ้น ถลาไปหาปรเมศและคิริมาที่ก้าวตามกันออกมาติดๆ ส่วนแพทย์และพยาบาลที่มาร่วมทำหัตถการก็เดินเลี่ยงไปอีกทาง

“อาการของลูกชายป๊าเป็นยังไงบ้างเมศ”   ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ